Wie ben ik? (2)

Gepubliceerd op 8 september 2017 om 09:25

In mijn vorige blog had ik het over hoe wij onze identiteit laten afhangen van wie wij denken zelf te zijn en van anderen en wie wij in Christus mogen zijn. Dit kunnen allemaal onderdeel vormen van jouw identiteit. Vandaag wil ik hier verder op ingaan, maar dit vooral doen aan de hand van een metafoor.

Iedere mens word geboren als een uniek persoon. Jij dus ook! Iedereen met zijn eigen persoonlijkheid, kwaliteiten en talenten. Dit heb je allemaal meegekregen bij je geboorte. Maar je bent net als die bloembol ergens geplant. Je groeit op in een bepaalde omgeving, in een gezin, in een cultuur waar bepaalde normen en waarden gelden. Dit zijn allemaal dingen die te maken hebben met waar je vandaan komt en vorm geven aan jouw identiteit. Het is namelijk een verschil of je in een christelijke omgeving opgroeit, in een gezin met ouders die geloven dan dat je opgroeit in een gezin waarbij je ouders niet veel hebben met Jezus.
Vrijwel iedereen heeft een moment in zijn dat hij zoekende is of er meer is. Dit kan per persoon heel erg verschillen. Wanneer ik naar mijzelf kijk dan was de keuze voor het christendom niet heel moeilijk. Ik kom zelf uit een gezin waar ik met mijn ouders vrijwel iedere week naar de kerk ging. Toch heb ik wel een moment gehad dat ik een keuze voor Jezus heb gemaakt, dat ik ervan bewust werd dat ik voor hem moest gaan leven. Dit was een keerpunt in mijn leven, waarbij alles even goed werd losgeschud. Waarbij ik weer even mocht stilstaan wie ik ben, en wie ik in Jezus mag zijn.
Nu ik dit zo schrijf kan ik mij heel erg goed voorstellen dat niet iedereen in zo’n christelijke omgeving zijn opgegroeid met ouders die geloven in Jezus of vrienden hebben die dat begrijpen. Wanneer iemand tot geloof komt dan kan dat soms tot verwarring leiden in de omgeving. Het is daarom belangrijk dat je hier niet door moet laten ontmoedigen. Ik beveel vrijwel iedere pasbekeerde eigenlijk altijd aan om je eerste te laten voeden en te vormen. Misschien ben je al in contact gekomen met andere gelovigen waar je het geloof mee kunt delen, waar je ook samen komt om jezelf te laten voeden.
Meestal zijn dit ook de zwaarste perioden, mensen in de omgeving snappen je keuze misschien niet helemaal of je loopt zelf tegen een aantal dingen aan. Dit noem ik zelf: “groeien,  snoeien, bloeien”. Het is niet altijd even makkelijk en soms hoort het snoeien er ook bij. Dat kan soms wat pijn doen, maar de bedoeling is dat je er uiteindelijk sterker uitkomt. Uiteindelijk zal dit alles ertoe leiden dat je sterker in het geloof staat, meer verdieping in het geloof vindt. Waarna je zal opboeien en vruchten zal voorbrengen.
Om uiteindelijk weer terug te komen op onze identiteit in Christus. Jouw geschiedenis, met jouw levensverhaal, opvoeding speelt een belangrijke rol in wie jij bent. Het moment dat jij de keuze maakte voor God. Dit keerpunt staat bij mij centraal wanneer ik denk aan mijn identiteit. Ik ben vanaf dat moment namelijk steeds meer op zoek gegaan wie ik in Christus mag zijn en ben steeds meer gaan groeien, bloeien en vruchten gaan voortbrengen.


Groeten,

Kasper <><

PS. Hier kun je mijn vorige blog lezen

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.